اصالت و زیبایی در خلق هنر نه تنها نشاندهندهی استعداد و مهارت هنرمند است، بلکه نمایانگر تمایز و شخصیت یک آثار هنری نیز میباشد. هر آثار هنری، مثل یک اثر هنری خالص، با دارا بودن اصالتی بینظیر به وجود میآید که تنها به وسیلهی ذهن و دستان هنرمند به وجود آمده و هیچ کپی یا تقلیدی از آن وجود ندارد. این اصالت در هر آثار، به عنوان انعکاسی از شخصیت و اندیشهی هنرمند، تجسم مییابد و به آن ابعادی عمیقتر و معنویتر میبخشد. همچنین، زیبایی در هنر نه تنها به معنای ظاهری و دیداری است، بلکه به معنای احساساتی و عمیقتری از هنر و همچنین اتصال هنر به جوانب زندگی انسان میباشد. هنر با نمایش زیباییهای گوناگون زندگی و بازتاب احساسات و افکار مختلف انسانی، ارتباطی عمیق با بیننده برقرار میکند و او را به یک سفر عمیق و شگفتانگیز در دنیای هنر میبرد. این زیباییها، با وجود انواع و اقسام ذوقها و سلیقهها، همواره قابل ارزیابی نیستند و هر شخص بر اساس تجربه و دیدگاه شخصی خود، نگاهی یکتا به هنر دارد و از آن لذت میبرد. در نهایت، اصالت و زیبایی در هنر نقطهی تلقی خاصی را برای هر فرد فراهم میآورد که با مراجعه به هر اثر هنری، یک سفر عاطفی و فرهنگی را آغاز میکند و او را به تفکر، تامل و ارتباط عمیقتر با دنیای پیرامون خود سوق میدهد.
در واقع، اصالت و زیبایی در هنر دو مفهومی است که با هم تناسب و هماهنگی دارند و به نوعی از جنبههای مختلف هنری را به تصویر میکشند. اصالت، به معنای تمایز و تفاوت یک اثر هنری از سایر آثار و تکنیکهای دیگر است و نشان دهنده یک ایده و خلقیت منحصر به فرد است که توسط هنرمند بیان میشود. اصالت، هویت و شخصیت یک اثر هنری را تعیین میکند و آن را از دیگر آثار متمایز میکند.اینجارابخوانید